Een nieuw huis leidt altijd tot nieuwe gewoontes

Medio april 2024. Wij hadden al weg willen zijn. De overwinteringsperiode is immers voorbij. Hoog tijd dus voor een weblog update over de overwintering. Het watersportseizoen is officieel per 1 april begonnen en de tarieven in de haven gaan weer naar zomerniveau. Een stremming door een kapotte brug in de Eem verhindert ons vertrek. Eerder leerden we al, dat bij een varend leven het plannen maken theorie is en dat in de praktijk vele dingen kunnen gebeuren, waardoor het plan de prullenbak in kan. Een echt probleem is dat nooit, het houdt ons flexibel zeggen wij dan. Wij komen hier wel weg. Hoe en wanneer, komt dan in de volgende blog.

Amersfoort voelt inmiddels als onze 2^e woonplaats en heeft ons hart veroverd. We hebben de stad goed leren kennen in de periode oktober-april. Mooie stad, met een vergelijkbare sfeer als ’s-Hertogenbosch. En onze plek in de Eemhaven bleek fantastisch. We wisten al dat de ligging heel fijn is, vlak bij het centrum, NS-station, winkels, bioscoop, parkeergelegenheid en mooi uitzicht. Wat we nog niet kenden was het buurtgevoel in de haven met de 14 andere overwinteraars. Sommigen daarvan liggen er al meer dan 10 winters. Het begon met een ‘openingsborrel’ in het plaatselijk café ‘Eemzicht’. Voor ons vooral een kennismaking en voor anderen een weerzien. In deze drijvende wijk werden wij, samen met nog een paar andere nieuwelingen, hartelijk ontvangen. Het werd het begin van een ‘warme’ winter met veel gezelligheid en saamhorigheid met gelijk gestemde mensen -liefhebbers van bootjes en varen- maar met verschillende achtergronden. De meesten zoals wij, behorend tot het pensionado gilde, tot en met 80 plus, maar ook werkende mensen die in de buurt van Amersfoort werken. Ons nieuwe verblijf zorgde voor allerlei nieuwe ervaringen. Joep kon zijn donderdagavond sporten in den Bosch inwisselen voor een wekelijkse work-out, in een mooie sportstudio van een van de buren, op maandagmorgen op 9.00 uur (!) Maaike ontwikkelde nieuwe contacten die uitmondden in gezamenlijke bioscoop bezoeken, etentjes en andere gezellige samenkomsten, tot het vieren van verjaardagen aan toe.

Een nieuw ‘huis’ leidt altijd tot nieuwe gewoontes, zoals andere loopjes met de hond, andere winkel bezoeken en zelfs het frequenteren van een stamcafé (meestal koffie hoor…😊) En misschien wel de grootste kers op de taart, één van de kinderen met man en hun 2 kinderen woont 10 minuten fietsen van onze winterligplaats vandaan. Je gaat dan niet meer bij elkaar op bezoek, maar bij elkaar langs voor een kopje koffie of een praatje, of komt elkaar spontaan tegen in de stad. Een ervaring die wij op vorige woonplekken nooit hadden. En een voordeel t.o.v. ’s-Hertogenbosch; 2 van de 4 oppas donderdagen in de maand, hoefden wij niet voor dag en dauw in de auto of de trein.

Geen dag hebben wij ons afgevraagd wat te doen. Wij kwamen tijd te kort door een optelsom van vele activiteiten. Joep was de eerste weken bezig met het beter leren kennen van alle plekjes en apparaten in de nog relatief nieuwe boot en het motorruim. Energie en water zijn op een boot iets minder vanzelfsprekend als op de wal. Op regelmatige tijden checkten wij walstroom, accustanden, drinkwater en diesel en namen we actie indien gewenst. Ook moesten de touwen naar de wal regelmatig strakker en losser vanwege hoger en lager water. Een paar weken moesten we zelfs met onze laarzen door het water waden, voor we aan boord konden komen. Regelmatig hadden we even contact met het havenkantoor en de havenmeesters. Elke donderdag pasten wij afwisselend op 4 en 2 kleinkinderen in Amersfoort en Amsterdam. Joep volgde een schrijfcursus en bleef actief voor Jobrotary. Met de intocht van Sinterklaas lagen we eerste rang. De pakjesboot voer vlak langs de Vriezin. Een feest voor de kleinkinderen. Tijdens de Kerst periode werd elke boot versierd met feestelijke verlichting, tot ook groot plezier van de bewoners van de appartementen die op de Eemhaven kijken. Dan hadden we verder nog het halen en brengen van onze hond Vrommes naar de co-ouders, gemiddeld eens in de 10 dagen. Ook genoten we van we een ‘walking dinner’ en borrels met de drijvende wijk en we zijn vaker dan ooit in korte tijd naar de bios geweest. En dan vergeten we nog de vele lunches en borrels met vrienden en familie die ons hier kwamen opzoeken. Wij kijken terug op heel veel gezellige momenten met alle bezoekers. Het werken van vorige jaren is vervangen door netwerken. Iets wat ons nu ook al veel heeft gebracht

In ons hoofd bleven wij daarnaast ook druk met de verkoop van onze vorige boot, de Smelne Kruiser. Dat ging niet zo snel als wij dachten en wij overlegden regelmatig of wij iets in de verkoopaanpak moesten veranderen, wat we dan ook 2 keer gedaan hebben. Aan het einde van deze periode is ze verkocht. Een verlate verkoop betekende ook ‘hand op de knip houden’ Dat vertaalde zich ook in zelfwerkzaamheid bij aanpassingen in de woonkamer. Een ingebouwde bank hebben we zelf gesloopt, iets wat wij voorheen waarschijnlijk zouden hebben laten doen. Om de kas weer een beetje te spekken zijn we ook alles wat wij dubbel hadden of als overbodig beschouwden op dit schip, gaan verkopen met een redelijk succes. Een prettige bijwerking was ook dat het lekker opruimde. Steeds wat leuks te doen. Wat beviel onze eerste overwintering op het water goed. Wat vorige jaar nog een vraag was, is nu een weet.

Hier gaan we voorlopig mee door!

'Fenna' is met ons op pad

Van Haren naar Harlingen en de 'maidentrip' naar Amersfoort

Het begint met de aankoop van de 'Fenna' in Haren van een Zwitserse eigenaar, juli 2023. Hij voer de boot nog van Haren naar Harlingen, waar het onderwaterschip werd gekeurd. Dat had nog wat voet in aarde, omdat de schroefas een serieus probleem vertoonde en werd afgekeurd.... De bal lag weer even bij de verkoper die dit niet leuk vond. Maar met de hulp van de makelaar is het probleem opgelost. Daarna was de koop definitief. Nog wat werkzaamheden werden uitgevoerd bij de SRF werf, waarna wij begonnen aan onze eerste trip met de 'Fenna', vergezeld van zus, schoonzus en zwager. Eerst naar Drachten. Om de inboedel van de 'Buitenhaven' over te zetten naar de 'Fenna'. Vervolgens varen we met zus, zwager en dochter naar de Goingarypster poelen. Een heerlijk vertrouwd gebied voor ons. We mochten aanliggen aan de 'Spes', een collega Luxe Motor. Van schipper Luuk leerden wij onze eerste lessen over het varen en leven met zo'n schip. Heel leuk en leerzaam. Wij genieten met volle teugen van ons nieuwe enorme bezit. Na een paar fijne weken vertrekken we naar de Beulakerwiede voor het ONK-Olympiajol. Wij liggen langszij van een grote klipper die ons ook weer tips geeft t.a.v. het afmeren. Veel bezoekers aan boord die dagen en ook meteen al de eerste logés. Na de ONK zakken wij verder zuidelijk af en In Driewegsluis overnachten wij en blazen wij uit van weer een intensief stukje varen en manoeuvreren. Het gevoel van dat moment wordt later treffend door iemand beschreven als "de boot is nog met jullie op pad i.p.v. jullie met de boot" Tsja, de controle is er nog niet helemaal.... Wij stoppen in Zwartsluis en blijven daar een tijd liggen bij De Kranerweerd. Een prachtige haven en ze kunnen daar ook meteen een reparatie uitvoeren aan de boegschroef. het schip ligt hier ook veilig terwijl wij een paar weken naar Spanje (met vrienden) en Frankrijk (met onze zoon en schoondochter) zijn. Na terugkomst dopen we 'Fenna' om tot 'De Vriezin' (ja bewust met een v i.p.v. een f) en verkopen de fietsen die aan boord stonden. Op naar Amersfoort waar we een plek hebben kunnen reserveren voor de winter die loopt van 1 november tot 1 april. Wij zijn heel blij met die plek. Wij kennen de haven van eerdere kortstondige bezoeken en een van onze dochters met man en kleinkinderen wonen er. Wij gaan beginnen aan onze eerste winter op het water, met 'De Vriezin' en hebben er zin in.

Welkom op het Reislog van 'De Vriezin'

Hier lees je over de vaaravonturen van 'De Vriezin'. Wat voor schip 'De Vriezin', is en iets over haar vorige leven en over de schippers lees je hieronder. Regelmatig komen hier nieuwe verhalen en foto's. En via de kaart kan je zien waar de Vriezin was en is. Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of nieuwe foto's zijn gepubliceerd? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom en laat gerust af en toe een berichtje achter

Ms: De Vriezin (1926-2012)

'De Vriezin', een platbodem vaartuig, is een zogenaamde luxe motor. De term luxe motor stamt uit de jaren twintig van de vorige eeuw. Zij is ontstaan toen vrachtschepen hun zeilen als voorstuwing inwisselden voor motoren. Daardoor kwam er een geheel nieuw scheepstype: op het dek een stuurhut en in het achterschip een ruime roef (verblijfsruimte), dus meer comfort. Zo ontstond de naam luxe motor. In die tijd werd er onderscheid gemaakt tussen Hollandse motor en Groninger motor. De eerste had een iets eleganter achterschip en de tweede was wat stoerder.

'De Vriezin' is een replica van een Hollandse luxe motor uit 1926. Zij is gebouwd tussen 2009 en 2012, volgens de lijnen van de 'Janine', (oorspronkelijk: 'Vertrouwen'), een turf vrachtvaarder. Getekend door de werf SRF in Harlingen en gebouwd door Talsma in Franeker. De inrichting en afbouw is gedaan door ESB in Elburg. De eerste eigenaar was een Zwitser, die met de 'Fenna' (haar eerste naam) de Nederlandse, Duitse, Poolse, Deense en Zweedse wateren bevoer. De huidige eigenaren, sinds 2023, verblijven het gehele jaar op 'De Vriezin'. Zij vaart voorlopig vooral op de Nederlandse wateren, met uitstapjes naar Duitsland, België en Frankrijk.

De naam 'De Vriezin' heeft te maken met een verbastering van de achternaam van de schippersvrouw, onze voorliefde voor Friesland, het feit dat ze daar gebouwd is en een vervolg op de naam 'Fenna' , een Friese meisjesnaam. Fenna is volwassen geworden en nu een Friese vrouw.

Maaike (1956) en Joep (1954)

Varen doen wij al vrijwel ons hele leven. Door het zeilen met piraatje, valk en vaurien ontstond de liefde voor het water al vroeg. Later werd dat Flash en Olympiajol. In die laatste wordt nog steeds gezeild. Motorboot varen begon met het huren van een Doerak tijdens de Sneekweek. Dat breidde uit naar meerdere weken. In 's-Hertogenbosch wonend, kochten we onze eerste eigen 2e hands motorboot, een IJlstervlet van 6,90 meter en we doopten haar 'Koopman'. Dat beviel heel goed en een paar jaar later kochten we een Pikmeerkruiser (10,50 m) en dat werd de 'Huub'. In die tijd hadden we al een foto in het keukenkastje hangen van een Luxe Motor. Dat was een ultieme en onbereikbare droom. Maar onbewust werkten we er toch naar toe. Met de Pikmeerkruiser werden de tochten al langer en na 3 fijne jaren besloten we tot de aanschaf van een Smelnekruiser (13,65 m) Vakantie weken werden 8 maanden varen. Een heerlijke ervaring. Eenmaal terug aan wal, begon een uitvoerige zoektocht naar een boot om het hele jaar door comfortabel mee te varen en op te kunnen wonen. De Fenna was de uitkomst.